Dla kogo jest i ile trwa kurs kajakarstwa górskiego?
Nauki pływania kajakami górskimi może podjąć się niemal każdy, kto potrafi pływać i wykazuje się dobrą kondycją i koordynacją ruchową. Są organizowane szkolenia zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Albo wybrać na wypad rodzinny lub grupowy. W Polsce wiosłowania po górskich rzekach można nauczyć się przede wszystkim na łatwym Dunajcu (WW II) lub sztucznych torach (np. w Krakowie, czy Drzewicy). Odbywające się tam szkolenia są zwykle weekendowe. Mimo to dobrze skonstruowany plan pozwala nabyć wszelkie umiejętności, które są niezbędne, by przejść na wyższy poziom dryfowania po górskich rzekach WW III np. w Białce.
Chętniej wybieraną opcją jest jednak wyjazd na kursy kajakarstwa górskiego do Słowenii, Austrii, czy Włoch. Z pewnością czynnikiem zachęcającym jest bajkowa alpejska sceneria, krystalicznie czyste rzeki i poznanie obcego kraju. Warto więc zarezerwować sobie nieco więcej urlopu lub wykorzystać długi weekend na naukę pływania górskimi kajakami za granicą. Zajęcia dzielą się na praktyczne i teoretyczne. Oczywiście te pierwsze trwają znacznie dłużej. M-CANOE prowadzi 6-dniowy kurs kajakarstwa górskiego na poziomie WW II w Słowenii. Zajęcia w wodzie liczą w sumie 25 h, a teoretyczne 10 h. Z reguły dziennie pływa się ok. 4 h.
Jak powinna wyglądać profesjonalna nauka?
Instruktor powinien być doświadczonym kajakarzem górskim, który poruszał się po trasach o wysokich stopniach trudności (przynajmniej WW IV). Powinien on nauczyć uczestnika kursu przede wszystkim bezpieczeństwa podczas górskiego wiosłowania. Wsiąść do kajaka nie jest trudno, ciężej wyjść z niego bez kontuzji. Zacząć powinno się więc od nauki bezpiecznego opuszczania kajaka po wywrotce (kabinie), gdyż w ciasnym kajaku górskim nie jest to tak oczywiste. W dalszej kolejności uczymy się równowagi, kontroli nad kajakiem, prawidłowej pozycji, a w końcu podstawowych manewrów, do których należą wchodzenie do cofek i wychodzenie z cofek na nurt. Z biegiem czasu przyswajamy umiejętność czytania i wykorzystywania wody, rozpoznawania niebezpiecznych zjawisk na rzekach. Ważne jest, by nauczyć się przebijać przez fale, czy odwoje i oczywiście omijać przeszkody. Ponadto nauczyciel powinien zwracać kursantom uwagę na stosowane przez nich niebezpieczne ruchy, czy nawyki i przekazać niezbędną wiedzę nt. wykorzystywanego sprzętu. W podstawowym programie powinno znaleźć się również miejsce dla omówienia i przećwiczenia podstawowych metod asekuracji i autoratownictwa, gdyż pierwszymi ratoniwkami na rzece są dla siebie członkowie grupy.
Na kurs WW III mogą zapisać się osoby, które chcą wejść na średnio-zaawansowany poziom kajakarstwa górskiego. Konieczna jest wówczas znajomość takich technik jak: wejście, wyjście, cofka, promowanie, trawers, dzióbek, czy eskimosek. Na szkoleniach wyższego szczebla szlifuje się zazwyczaj podstawowe manewry na odwojach, ale również wprowadza bardziej skomplikowane elementy, jak surfowanie na fali, czy ćwiczenia technik ratowniczych.
