Rzeka Tara w Czarnogórze to najdłuższa rzeka tego bałkańskiego kraju - mierzy 144 km. Płynie w najgłębszym europejskim kanionie – rozciąga się on na 82 km przebiegu rzeki, a w najwyższych miejscach ma nawet 1300 metrów. Teren kanionu rzeki Tara i inne obszary położone nad nią wpisane są na listę rezerwatów biosfery od 1976 roku. Rzeka płynie z południa w stronę północy i wpada do rzeki Pivy, przy granicy bośniackiej. Przedstawiamy poniżej niezwykłe walory przyrodnicze tego regionu!
Durmitor – atrakcje Parku narodowego w Czarnogórze
Tara przepływa przez teren czarnogórskiego Parku Narodowego Durmitor. Powołano go w latach 50. XX wieku, a w 1980 roku trafił na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. To z pewnością dzięki licznym przyrodniczym atrakcjom, niepowtarzalnemu urokowi rzeki i jej otoczenia. Oprócz kanionu warto wymienić chociażby:
- Niezwykły krajobraz Parku, obfitujący w polodowcowe jeziora, niepowtarzalne hale położone na płaskowyżach, kontrastujące ze szczytami gór.
- Słynne szumy, które towarzyszą turystom odwiedzającym Tarę. Powstają one ze względu na wodne progi na rzece. Dźwięki, które generuje płynąca woda, odbijają się od ścian kanionu i powodują niepowtarzalny koncert.
- Okolice rzeki gwarantują bogactwo endemicznych gatunków roślin. Wiele z nich to relikty epoki lodowcowej. Szczęściarze zobaczą tutaj także kozice górskie – latem łatwiej spotkać je na dnie kanionu, zimą zaś wędrują na jego szczyt. W wodach tary żyje też zagrożona wyginięciem ryba z rodziny łososiowatych, głowacica.
- Niezwykłym miejscem wobec ogromu Tary jest Diabelskie Przejście – najwęższy punkt rzeki. W tym miejscu swobodnie da się ją przeskoczyć!
- Liczne jaskinie, wraz z najpopularniejszą, Jaskinią Lodową. Swoją nazwę zawdzięcza niezwykłym lodowym formacjom, które powstają w jej wnętrzu: stalaktytom i stalagmitom.
Wielu turystów docenia nieprawdopodobny widok mostu nad rzeką Tarą, Mostu Đurđevića. Łączy on dwie miejscowości: Budečevicę i Trešnjicę. Ponieważ ten betonowy kolos stanowi jedyne połączenie miedzy tymi miasteczkami, ciągle trwa na nim ruch, co nieco zaburza jego piękno. Jest jednak nadal imponującym dodatkiem stworzonym ludzką ręką i doskonale wzbogaca okolice Tary, podkreślając jej naturalne piękno.