Posiadać stosowne umiejętności to jedno, a nabyć kompetencje do ich przekazywania – drugie. W zasadzie można powiedzieć, że warunkiem koniecznym by zostać instruktorem kajakarstwa jest posiadanie swoich umiejętności na wystarczającym poziomie, by móc je zademonstrować innym. Z drugiej strony warto posiadać naturalne predyspozycje lub/i poznać podstawy metodyki nauczania. O niektóre rzeczy możemy zadbać sami, inne trudno wykształcić inaczej jak przez szkolenia organizowane przez profesjonalne (niekoniecznie komercyjne) podmioty. Szkolenia oczywiście pełnią funkcję edukacyjną, w niektórych przypadkach prowadzą zaś do certyfikowania, choć z formalnego punktu widzenia jak na razie nie ma w Polsce jednej, powszechnie uznanej, ścieżki uprawnień w zakresie kajakarstwa. Od kilku lat jednak intensywnie pracuje się nad Polskim Systemem Kwalifikacji Kajakowych (PSKK), o czym za chwilę.
Szkolenia kajakowa PTTK i PZKaj, Instruktor Rekreacji Ruchowej (IRR)
Historycznie najdłużej funkcjonował, a w zasadzie funkcjonuje nadal połączony system PTTK i sekcji turystycznej Polskiego Związku Kajakowego. Generował on przed laty szkolenia i uprawnienia nazywane przodownikiem turystyki kajakowej PTTK / instruktora turystyki kajakowej PZKaj. Przez większość swego istnienia aż do roku 2005 były to uprawnienia nie tylko kompetencyjne, ale także formalne: każdy organizator spływu musiał zatrudnić do jego prowadzenia osobę z takim właśnie uprawnieniami. Program i wykształcenie tych instruktorów ograniczało się w zasadzie do warunków i akwenów nizinnych. Na początku 2000 roku wprowadzono ogólne uprawnienia instruktora rekreacji ruchowej z wieloma specjalnościami, w tym kajakarstwem, które zastąpiły formalnie uprawnienia PTTK/Pzkaj. Kilkuletni eksperyment zakończył się fiaskiem, wymóg posiadania uprawnień IRR wycofano, a pozostałą po nich przestrzeń zaczęły wypełniać inne systemy.
Kluby Kajakowe w Polsce i inne organizacje pozarządowe
Mające równie długą tradycję, sięgająca w większości lat 60. i 70. Kluby kajakowe do lat 90. współistniały z systemem PTTK/Pzkaj. Jednocześnie, zwłaszcza w ich odłamach akademickich, realizowały swoje śmiałe projekty z zakresu kajakarstwa górskiego, wyprawowego czy morskiego sprawiając, że spośród nich rekrutowali się najlepsi i najbardziej doświadczeni. Istniejące w większości polskich dużych miast kluby studenckie zrzeszają ludzi tak naprawdę w różnym wieku i nie zamykają się na posiadaczy aktualnej legitymacji żakowskiej.
Co być może najważniejsze w naszym temacie, czyli szkolenia kajakowego, kluby akademickie organizują regularnie, co roku, otwarte i wszechstronne spływy szkoleniowe dla początkujących, stanowiące świetny start pod dalszy, bardziej już wyspecjalizowany rozwój kajakowy. Absolwent takiego szkolenia podstawowego może uczestniczyć w dalszych wyjazdach szkoleniowych, szlifować techniki samoasekuracji na basenie i po prostu pływać dla przyjemności z innymi klubowiczami w niektórych przypadkach nawet co weekend. Pływając intensywnie przez cały kolejny rok, przejawiając do tego kompetencje metodyczne, zostaniemy prawdopodobnie zaangażowani w proces nauczania kolejnego rocznika początkujących kajakarzy. Dzięki czemu równolegle z rozwojem indywidualnym na wyższym już poziomie, poszerzamy nasze kompetencje pedagogiczne ucząc zupełnych podstaw. Można więc powiedzieć że długi czas jesteśmy jednocześnie uczniem i nauczycielem. Odpowiedni staż w klubie w połączeniu z intensywnym rozwojem indywidualnym i predyspozycjami sprawi, że zyskamy, choć nieformalny, status instruktora klubowego.