Sporty outdoorowe – co to znaczy?
Sam angielski termin oznacza „na zewnątrz” i faktycznie, cechą charakterystyczną sportów outdoorowych jest wykonywanie ćwiczeń na świeżym powietrzu. Istotne jest jednak aktywne uwzględnianie i wykorzystywanie przyrody w swoich treningach. Doskonałym przykładem tego typu ćwiczeń jest np. kajakarstwo i inne pochodzące od niego aktywności. Pozwalają aktywnie spędzić czas, wypocząć i odbyć trening inny niż wszystkie.
Dyscypliny outdoorowe – aktywność na świeżym powietrzu
To, co lubimy najbardziej i na czym znamy się najlepiej to wodne sporty outdoorowe. Lata praktyki nauczyły nas wiele o żywiole, jakim jest woda. Nie da się jej do końca okiełznać, jest zmienna i kapryśna, stanowi dla człowieka wyzwanie. To właśnie powoduje, że wodne sporty outdoorowe są tak ekscytujące i dają tyle radości.
Poznajmy dzisiaj tajniki kilku aktywności, które w swojej ofercie ma m-canoe, a które są doskonałą propozycją zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych fanów outdooru.
Kajakarstwo górskie
Kajakarstwo górskie to rodzaj aktywności sportowej – jak sama nazwa wskazuje – polegającej na spływie jednoosobowymi kajakami w dół górskich rzek lub podobnych im cieków wodnych. Wyróżnia się kajakarstwo górskie wyczynowe, które polega na rywalizacji i osiąganiu wyników. Można też spływać kajakiem turystycznie – dla przyjemności pokonując górskie trasy i rozwijać swoje umiejętności w tym zakresie.
Kajakarstwo górskie nie należy do najprostszych. Rzeki górskie są pełne przeszkód, które trzeba nauczyć się pokonywać – najlepiej na drodze praktycznego treningu (przeczytaj również: Umiejętność czytania rzeki). Do najczęstszych przeszkód należą:
- Odwoje, czyli poziome wiry, tworzące się za progami , k Opadająca woda odbija się i tworzy falę, która czasami „odwija się” w górę rzeki;
- Szachownice – miejsca pełne wystających głazów, które należy omijać, odpowiednio manewrując kajakiem;
- Podmytki – „dziury” w skałach wypracowane przez nurt, w pewnych przypadkach wybitnie niebezpieczne.
Rzeki górskie są też kwalifikowane w skali WW (Wildwasser (niem. „dzika woda”/ White Water (ang. „biała woda”). Jest 6 stopni trudności rzek, więc warto, zwłaszcza gdy chce się to robić na własną rękę, wdrażać się w kajakarstwo górskie zaczynając od początkowych stopni skali, które oznaczają rzeki o małej ilości przeszkód z łatwą drogą płynięcia. Od takich właśnie odcinków rozpoczynamy w Alpach nasze kursy w kajakach jednoosobowych, których opanowanie zajmuje więcej czasu niż jednostki pontonowej. Spływy canoe i rafting ruszają od razu na poziom WW II / III, gdzie dużo się dzieje, ale nadal ewentualne wywrotki nie przynoszą nam poważnych konsekwencji. Do najtrudniejszych rzek zaliczyć można m.in. Otztaler Ache w Tyrolu - rzekę o znacznym, widocznym gołym okiem spadku, pełną progów i sekcji zblokowanych potężnymi głazami. Spłynąć nią mogą tylko doświadczeni kajakarze górscy, i to w określonych warunkach wodnych. Konsekwencje błędu w takim przypadku są zawsze bardzo poważne.
Wyjazd na kajaki to opcja dla każdego. Taka wyprawa to nie tylko sport i okazja do aktywnego spędzenia czasu – to również obcowanie z przyrodą. Szmaragdowa woda, odgłosy natury i szum drzew to najpiękniejsze, co spotyka kajakarzy podczas spływów. Cenna jest też możliwość obcowania z przyrodą w samotności – brak tłumów turystów pozwala poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Rafting
Rafting to spływ na specjalnym, kilkuosobowym pontonie. Odbywa się zazwyczaj po rwącej górskiej rzece. Jest bardzo emocjonujący i wymagający: należy być czujnym i unikać przeszkód oraz panować nad bystrym nurtem. Wymaga to zaangażowania i oczywiście pracy zespołowej przy wykonywaniu zadań. Podczas raftingu często zdarzają się wywrotki do wody, które zapewniają nową dawkę emocji i dodają niepowtarzalnego uroku całej zabawie.
Rafting występuje w dwóch odmianach. Pierwsza z nich to rafting klasyczny, w którym wszyscy uczestnicy (do dziesięciu osób) siedzą na jednym, dużym pontonie, sterowanym przez instruktora, zwanego raftguide’em, który znajduje się na pokładzie. Łódka w raftingu klasycznym jest bardzo stabilna, a odpowiedzialność za nią jest po stronie instruktora.
Power rafting to drugi rodzaj raftingu. Bywa też nazywany miniraftingiem ze względu na mniejsze pontony, na których siedzi mniej osób. Profesjonaliści, zwani safety kayakers, płyną w pobliżu na jednoosobowych kajakach, stąd uczestnicy powerraftingu muszą mieć więcej umiejętności, by samodzielnie wykonywać polecenia i pilnować pontonów. Odmianą powerraftingu jest też canoeing – pływa się w nim w kanadyjkach (ang. canoe), które nieco łatwiej się prowadzi, są szybsze od miniraftów, ale też łatwiej w nich o wywrotkę
Decydując się na przygodę z raftingiem trzeba posiadać umiejętność pływania wpław i ogólną sprawność fizyczną. Dla osób, które nie czują się pewnie w wodzie, dobrym pomysłem może okazać się trening na basenie pod okiem doświadczonego instruktora pływania. Nie chodzi tu o perfekcyjną technikę, a o komfortowe przepływanie dowolnym stylem kilkudziesięciu metrów.
Jak to jednak bywa z większością sportów, tak samo rafting ma różne poziomy trudności. Nie jest zarezerwowany tylko dla zapalonych, wieloletnich fanów. Skala ma sześć poziomów – pierwszy z nich jest przyjazny nawet dla dzieci, ostatni wymaga wieloletniego treningu i znajomości tajników raftingu. Podczas spływu należy też mieć na głowie kask zabezpieczający przed uderzeniami oraz specjalną kamizelkę do raftingu, która nie ogranicza ruchów.
Zobacz również: Podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas raftingu
W Polsce bardzo popularne są wycieczki outdoorowe organizowane dla pracowników lub rodzin z dziećmi. Aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu można wówczas połączyć z imprezą integracyjną czy wakacjami. W Polsce jest wiele miejsc, gdzie można skorzystać z różnego rodzaju raftingowych atrakcji outdoorowych – wspomnieć można chociażby Dunajec czy Bystrzycę Dusznicką. Bardziej ekstremalnych doznań należy jednak szukać w Austrii czy Słowenii, na spływach rzeką Salza czy Doliną Socy.
Jednoosobowe kajaki górskie
W odróżnieniu od raftingu, uprawianego w większych jednostkach pneumatycznych, indywidualistom i poszukiwaczom mocniejszych wrażeń polecić możemy kurs kajakarstwa górskiego w jednoosobowych łódkach polietylenowych. Na takim wyjeździe dużo większy nacisk stawia się na elementy szkoleniowe, a celem kursu (kursów) jest osiągnięcie przez uczestnika pewnej samodzielności na odpowiedniej wodzie. Stąd oprócz techniki pływania omawia się i ćwiczy techniki asekuracyjne. Podstawowe manewry w kajaku jednoosobowym można ćwiczyć także w Polsce, gdyż zaczyna się od stojącej wody. Przeważnie jednak drugiego, a najdalej trzeciego dnia nauki nabywamy już wystarczających umiejętności, by popływać rzekę o trudności WW II. Warto więc od początku wybrać się w Alpy, docelowe środowisko wszystkich amatorów kajakarstwa górskiego.